Παρακάτω θα διαβάσετε μερικές προσωπικές μου σκέψεις για την λαίλαπα που ακούει στο όνομα «Τελειομανία». Σε καμιά περίπτωση δεν έχω σκοπό να παραθέσω λύσεις σ’ αυτό το περίεργο φαινόμενο, ούτε αυτή τη στιγμή σας μιλάει κάποιος ειδικός επί του θέματος.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και έχεις δικαίωμα στο λάθος.
Μην προβληματίζεσαι για ζητήματα της ημέρας, τα βράδια. Οτιδήποτε θεωρείς ότι θα σε ταράξει λίγο πριν να κοιμηθείς, απόφυγέ το. Μη δίνεις διάσταση σε ζητήματα που καλύτερα είναι να λυθούν από κοντά. Η γλώσσα του σώματος είναι πάντοτε βοηθητική σε σχέση με ένα μήνυμα ή ένα τηλέφωνο. Οι υπερβολικές σκέψεις δεν οδηγούν πουθενά ή πάντα οδηγούν σε ένα μη επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η τελειομανία ποτέ δεν είναι τέλεια. Για την ακρίβεια δεν μπορείς να είσαι Θεός.
Η κατάχρηση της λέξης «συγγνώμη» για τα λάθη σου καταργεί το φιλότιμο και καταπατά συνεχώς τα όρια. Δεν υπάρχει νόημα και σαφώς κανένα αποτέλεσμα να παιδεύεις το μυαλό σου με πράγματα που δεν μπορείς να λύσεις άμεσα. Όταν ξέρεις αποδεδειγμένα ότι το λάθος μπορεί να οφείλεται στον συνομιλητή σου και όχι σε εσένα, τουλάχιστον σεβάσου τον εαυτό σου και μην του δημιουργείς αμφιβολίες. Πάντοτε κάποιος που έχει μια αξίωση, θέση, φήμη ακόμα και χρήμα νιώθει ήδη νικητής, οπότε μείωσε τις πιθανότητες να τον πείσεις ότι δεν φταις.
Ακόμα κι αν φταις μην δίνεις τροφή στον εαυτό σου να υπερθεματίζει το λάθος σου. Έχει μεγάλη διαφορά το να σκέφτεσαι στιγμιαία ένα λάθος- που όντως έγινε στιγμιαία- από το να το σκέφτεσαι για περισσότερο χρόνο απ’ ότι του αξίζει. Προσπάθησε να βρεις την επιβεβαίωση σε ευχάριστες πράξεις και όχι μέσα από λάθη που δεν πρόλαβες. Μην πιέζεις τον εαυτό σου να θεωρεί πως το λάθος έχει τόση μεγάλη σημασία, ειδικά όταν πράγματι δεν περνά απ’ το ανθρώπινό σου χέρι να το αποφύγεις. Γιατί σίγουρα δεν μπορείς να αποφύγεις όλα τα λάθη.
Προσπάθησε να βρεις άλλους στόχους να εκτονώσεις την τελειομανία σου. Για παράδειγμα ξεκίνησε μια δραστηριότητα η οποία δεν σε ενθουσιάζει και θεωρείς ότι δεν μπορείς να την ξεκινήσεις. Σίγουρα το μυαλό σου σιγά-σιγά θα σταματήσει να επικεντρώνεται σε δραστηριότητες στις οποίες δεν γίνεται να είσαι τέλειος.
Μήπως αυτοί που δεν ξέρουν μαθηματικά ξέρουν να αγαπούν περισσότερο;
Ξεκίνησε διαλογισμό έστω 5 λεπτά την ημέρα, όσο δύσκολο και αν το θεωρείς.
Μην επιτρέπεις να σου μιλούν άσχημα είτε έχεις λάθος, είτε όχι. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε μειώνει με τα λόγια του. Αν κάτι σε βασανίζει και σου δημιουργεί δυσφορία, αλλά δεν γίνεται να το αποφύγεις απλά σκέψου πως κάποια στιγμή θα τελειώσει. Όταν τελειώσει, εκτονώσου μιλώντας σε κάποιο φίλο, πάνε για περπάτημα, γράψε τις σκέψεις σου, πιες ένα κρασί. Ακόμα κι αν έχεις μάθει να αυτολογοκρίνεσαι συνεχώς, μην ξεχνάς πως πολλές φορές η εντύπωση που έχουν οι άλλοι για εσένα δεν είναι τόσο σκληρή όσο έχεις εσύ στο μυαλό σου.
Μην επικεντρώνεσαι στον τρόπο που θα σου μιλήσει κάποιος για τα λάθη σου. Ο τρόπος πάντοτε διαφέρει και έχει να κάνει με την παιδεία ή την ποιότητα του ανθρώπου. Επομένως είτε σε επιπλήξει άσχημα, είτε όχι, έχε στο μυαλό σου ότι αυτό είναι δικό του πρόβλημα όχι δικό σου. Τα λάθη σου δεν σου ανήκουν. Ανήκουν σε ένα σύνολο πραγμάτων και ανθρώπων που είτε δεν συνεργάζονται σωστά, είτε ο καθένας ξεχωριστά κάνει τα προσωπικά του λάθη. Δεν είσαι μόνος σε αυτό. Τίποτα δεν είναι πιο εφήμερο από το κάνεις ένα λάθος. Ο αντίκτυπος ενός λάθους στραβώνει τα πράγματα. Απλώς προσπάθησε να διαχωρίσεις τα μεγάλα λάθη από τα μικρά. Αν γιγαντώνεις ένα μικρό λάθος στο μυαλό σου, τότε τα μεγάλα λάθη θα σε «σκοτώσουν».
Δώσε στα πράγματα τη σημαντικότητα που τους ταιριάζει.
Αν αισθάνεσαι πως νιώθεις αδύναμος μπροστά στα λάθη σου μη πιέζεις τον εαυτό σου να πάψει να αισθάνεται έτσι εκείνη τη στιγμή. Πρώτον, γιατί αυτό είναι αδύνατον και δεύτερον, γιατί έτσι κατευθύνεις την σκέψη σου σε ένα αποτέλεσμα που δεν μπορεί να αλλάξει. Δώσε χρόνο στην κατάσταση και στον εαυτό σου να ανασάνει. Θα δεις πως η δυσφορία που ένιωθες πριν από μια ώρα δεν θα είναι η ίδια μετά από μία ώρα.
Για κανένα λόγο μην αφήσεις την τελειομανία σου να σε παρασύρει. Όταν ξέρεις πως πρέπει να διαχειριστείς ένα λάθος, μην υπερφορτώνεις τον εγκέφαλό σου με λάθη του παρελθόντος ή με λάθη που φοβάσαι ότι μπορείς να κάνεις στο μέλλον. Ξέρεις πολύ καλά ότι αυτή η αλυσίδα σκέψεων θα σε κάνει να χάσεις τον ύπνο σου. Δεν θα βρεις καμία γρήγορη συνταγή για να διαχειριστείς την τελειομανία και τον φόβο του λάθους. Όπως επίσης και κανένα κουμπί που να γυρνάει τον χρόνο πίσω ή ως δια μαγείας να διορθώνει τα πράγματα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δίνεις λίγο περισσότερο χρόνο και να μην βιάζεσαι τόσο. Πράγμα δύσκολο σαφώς για έναν τελειομανή, όμως θα πρέπει να τελειοποιήσεις και αυτή σου την ικανότητα.
Δύο σημαντικές επισημάνσεις που θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι να μην ξεχνάς να βάζεις όρια στους άλλους, αλλά κυρίως στον εαυτό σου. Δεν γίνεται πάντοτε να είσαι σε θέση να ικανοποιείς τις απαιτήσεις των άλλων, ούτε χρειάζεται να δημιουργείς συνέχεια νέες προσδοκίες ότι μπορείς να καταφέρεις περισσότερα απ’ όσα αντέχεις. Είτε έχεις μάθει να αντιμετωπίζεις τα άσχημα συναισθήματά σου μόνος, είτε μιλώντας σε κάποιον που νιώθεις ότι θα σε ακούσει και θα σε καταλάβει, μην επικεντρώνεις για πολύ τις σκέψεις σου σ’ αυτά τα άσχημα συναισθήματα. Κάνε μια προσπάθεια να οδηγήσεις το μυαλό σου όχι σε θετικές σκέψεις, καθότι αυτό είναι δύσκολο, αλλά σε κάτι που θα σε κάνει να χαλαρώσεις. Κι αυτό συνήθως είναι κάτι που θεωρείς αστείο ή ενδιαφέρον.
Όπως είπε και ο Σαλβαντόρ Νταλί
«Μη φοβάστε την τελειότητα. Δεν θα την πετύχετε ποτέ».
Επομένως οι μικροί στόχοι πάντοτε είναι μια λύση. Το να πετύχεις έναν μικρό στόχο είναι ένα πρώτο βήμα προς την ευτυχία. Το να πετύχεις ένα μεγάλο στόχο είναι απλώς ένα ακόμα βήμα προς την ευτυχία. Ας μη γελιόμαστε το συνώνυμο της ευτυχίας δεν είναι η τελειότητα. Μια καλή τύχη είναι που καταργεί το φόβο και παγώνει για λίγο τον χρόνο.
Και τώρα που δεν χρειάζεται πια να είσαι τέλειος, μπορείς να είσαι τουλάχιστον καλός;
Τζων Στάινμπεκ
Γράφει κάθε μήνα, η Εφτάψυχη,
Χαρά Χρυσάφη, Συγγραφέας
