Δύο άλφα στην σειρά… Αναπηρία και Αγάπη… Λέξεις διαφορετικές αλλά συνάμα τόσο όμορφες όταν η μία “συναντήσει” την άλλη και γίνουν ένα…
Εύκολα επενδύουμε στην αγάπη, δύσκολα αποδεχόμαστε την αναπηρία και σπάνια “γεννάμε” κάτι καινούργιο μπλέκοντας την μια μέσα στην άλλη… Φοβόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο…
Τρέμουμε και μόνο στην ιδέα να επενδύσουμε σε κάτι “διαφορετικό”, κάτι το οποίο είναι πέρα από τα όρια μας… Τα όρια του “φυσιολογικού”. Κανείς και ποτέ δεν ντράπηκε για την αγάπη. Για την αναπηρία όμως;
Μάθαμε να θέτουμε όρια στα συναισθήματα όπως κάνουμε στα μαθηματικά…
Λύσε το μυαλό σου, άπλωσε τα χέρια σου, ξεδίπλωσε τα συναισθήματα σου και ζήσε την ζωή στο έπακρο…
Δύσκολο παιχνίδι η αγάπη… Εξίσωση θα έλεγε κανείς.. Θέλει χρόνο να λυθεί αλλά το αποτέλεσμα έχει γλυκιά μορφή…
Αγάπησε δίχως όρια και κανόνες… Κοίτα το μέλλον, κάνε όνειρα, θέσε στόχους κρατώντας σφιχτά το αποτέλεσμα της προσπάθειας σου.
