Τώρα που τελείωσαν οι παρελάσεις…Ένα μεγάλο “Ευχαριστώ”…

για τα 200 χρόνια από τότε που διεκδικήσαμε να αναλάβουμε την μοίρα και φροντίδα αυτού του τόπου.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσες και όσους πάλεψαν και παλεύουν για την ελευθερία τους και την ελευθερία όλων απέναντι σε καταπιεστές, αυταρχικά καθεστώτα, ολιγάρχες και τόσους άλλους,  για την δημοκρατία και το δικαίωμα όλων των γυναικών και ανδρών στην ψήφο, για μια δίκαιη κοινωνία, με θεσμούς που να λειτουργούν υπέρ ενός κράτους ασπίδα προστασίας απέναντι στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την διάκριση, τον εκφοβισμό, την εγκατάλειψη συνανθρώπων μας στην ασθένεια και την αδυναμία, για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και την δίκαιη αποζημίωσή της.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσες και όσους πάλεψαν και παλεύουν για ένα κοινωνικό κράτος δικαίου που να εγγυάται την ισότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για την δημόσια και δωρεάν παιδεία και το δημόσιο σύστημα υγείας, για τα δημόσια αγαθά και τη δημόσια περιουσία που μας κάνουν όλες και όλους πλουσιότερους, για να επιστρέψει ο στρατός στους στρατώνες και να σταματήσει να παρεμβαίνει στη πολιτική και για όσες και όσους ακόμη παλεύουν για την αποπολιτικοποίηση της αστυνομίας και την εξάλειψη της αστυνομικής βίας, για την προστασία της ζωής σε αυτόν τον τόπο, της φύσης και των ειδών με τα οποία τον μοιραζόμαστε.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσες και όσους πάλεψαν και παλεύουν για την πολιτιστική μας κληρονομιά, ευχαριστώ, ξεκινώντας από αυτούς που πολιόρκησαν τους Τούρκους στην Ακρόπολη και τους έδωσαν οι ίδιοι σφαίρες προκειμένου να μην καταστρέψουν τα μνημεία για να ψάξουν μολύβι για σφαίρες, έως όσους παλεύουν σήμερα για τα ταπεινά λαϊκά σπίτια που έχουν απομείνει από τους προηγούμενους αιώνες στις γειτονιές των πόλεων και των χωριών αυτού του τόπου.

Όλες και όλοι αυτές και αυτοί έδωσαν μάχες που τις περισσότερες φορές χάθηκαν. Δεν έφτασαν καν στα αυτιά μας. Λίγες κερδήθηκαν και απολαμβάνουμε σήμερα τα κεκτημένα τους. Τις και τους ευχαριστώ το ίδιο.

Εδώ και 200 χρόνια, άνθρωποι φροντίζουν αυτό τον τόπο, τη ζωή και τους συνανθρώπους τους. Θα έχω ξεχάσει να αναφέρω πολλές μάχες. Δεν τους ξεχνώ όμως στιγμή και τους ευχαριστώ, εμπνέομαι από τους αγώνες τους και συντάσσομαι μαζί τους, είτε χάσουμε, είτε κερδίσουμε.