Αυτισμός μια έννοια, μια λέξη, μια συνθήκη την οποία κάποιοι/ες έχουμε ακούσει.

Άλλοι την έχουν κάνει κομμάτι της καθημερινότητας τους και για άλλους είναι απλά κάτι το άγνωστο η απλώς περνά απαρατήρητο, γιατί – όπως πολύ καλά γνωρίζουμε – αν δεν μπούμε στον χορό, δεν μας αγγίζουν πολλά πράγματα.

Παρόλα αυτά με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, 2 Απριλίου, ημέρα ενημέρωσης, αγάπης, αποδοχής, αξίζει να αδράξουμε την ευκαιρία έτσι ώστε να αγκαλιάσουμε και να μάθουμε γι’ αυτή τη συνθήκη.

Τι είναι λοιπόν ο αυτισμός;

Ο Αυτισμός είναι αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Στην διαταραχή του αυτισμού εμπλέκονται διάφορες εγκεφαλικές δομές με τρόπο που δεν έχει διασαφηνιστεί επαρκώς. Οι δύο άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ASD) είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ, στο οποίο δεν παρατηρείται καθυστέρηση στη γνωστική ανάπτυξη και τη γλώσσα, και η Εκτεταμένη διαταραχή της ανάπτυξης Μη προσδιοριζόμενη αλλιώς (PDD-NOS), όπου διαγιγνώσκεται όταν δεν πληρούνται επαρκώς τα κριτήρια για τις άλλες δύο διαταραχές.

Ο αυτισμός αποτελεί μία σοβαρή νευροψυχολογική διαταραχή, που διαρκεί μία ολόκληρη ζωή και είναι συνήθως παρούσα από τη γέννηση του παιδιού. Ο αυτισμός δεν είναι ψυχιατρική νόσος, αλλά εντάσσεται στην κατηγορία των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών. Αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από σοβαρά ελλείμματα σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης, για αυτό το λόγο ονομάζονται «διάχυτες». Πρόκειται για μια αναπτυξιακή διαταραχή του ατόμου, μια διαταραχή της ψυχολογικής του ανάπτυξης.

Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία και επάρκεια του ανθρώπου. Οι δεξιότητες αυτές σχετίζονται με την κοινωνική συναλλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας. Στις περιοχές αυτές, τα αυτιστικά άτομα εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες και χαρακτηριστικές αποκλίσεις. Ένα ακόμα στοιχείο που επιδεικνύει τη σημαντικότητα του θέματος είναι ότι πέρα από τη ζωή του παιδιού που επηρεάζεται άμεσα, αλλάζει και αυτή των οικογενειών τους, δηλαδή του ευρύτερου κοινωνικού πλαισίου.

Ο αυτισμός έχει μια ισχυρή γενετική βάση, αν και η γενετική του αυτισμού είναι πολύπλοκη και είναι ασαφές κατά πόσον το ASD εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις ή από σπάνιους συνδυασμούς των κοινών γενετικών παραλλαγών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο αυτισμός συνδέεται στενά με παράγοντες που προκαλούν εκ γενετής ανωμαλίες. Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία, η αναλογία του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Η αναλογία των ASD είναι περίπου 6 ανά 1000, ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.

Και τώρα; αυτό ήταν; Ενημερωθήκαμε και τέλος; Το αφήνουμε… στην άκρη; Φυσικά και όχι!

Ας μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας να αγκαλιάζουμε με κάθε τρόπο αυτά τα γλυκά πλάσματα. Δεν έχουν κάτι διαφορετικό από εμάς. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως όλοι είμαστε ίσοι.

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που διαφέρει λίγο σε σχέση με τους υπόλοιπους, είναι αυτό που ο καθένας μας θα ήθελε να έχει και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό. Την άπλετη αγάπη… την αγάπη δίχως όρια και όρους!

Ραγδαία αύξηση του ποσοστού παιδιών με αυτισμό στην Ελλάδα – Τι δείχνουν νεώτερα στοιχεία

Σύμφωνα με τον παιδοψυχίατρο Γιώργο Βαγιωνή, ο αυτισμός δεν μπορεί πάντα τα διαγνωστεί κατά τους πρώτους μήνες ζωής ενός παιδιού καθώς η διάγνωση μπορεί να είναι ασφαλής και έγκυρη από τα 3-5 έτη.

«Η συνοσηρότητα είναι σημαντική γιατί αλλάζει και την κλινική εικόνα και την πορεία των παιδιών. Στην παιδική ηλικία οι βασικές προκλήσεις είναι η είσοδος στο σχολείο, όπου αρχίζουν και οι θεραπείες. Ο αυτισμός, συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή και δεν διαρκεί μόνο μέχρι την παιδική ηλικία. Η κοινωνία μας οφείλει να πολεμά το στιγματισμό για τον αυτισμό, καθώς ένα στα 100-150 παιδιά έχει αυτισμό, ενώ παλαιότερα ήταν 1/800», επεσήμανε ο κ. Βαγιωνής τονίζοντας ότι υπάρχουν παιδιά με αυτισμό τα οποία ωστόσο δεν τα αντιλαμβάνονται οι άλλοι λόγω της καλής τους κατάστασης.

Ο αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας, είναι η δυσκολία που αντιμετωπίζουν κάποια παιδιά, στην κοινωνικοποίηση τους, στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους και στην καθημερινότητα τους. Αυτά παιδιά έχουν κανονική νοημοσύνη και μπορούν να φοιτήσουν σε ένα κανονικό σχολείο έχοντας όμως, παράλληλη στήριξη.

«Η συναισθηματική επιβάρυνση του οικογενειακού περιβάλλοντος ενός παιδιού που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού είναι μεγάλη καθώς πολλές μητέρες αντιμετωπίζουν κατάθλιψη», υποστήριξε από την πλευρά της η παιδιατρική και ψυχιατρική νοσηλεύτρια – επισκέπτρια Υγείας Βασιλική Ντρε, ενώ την ανάγκη τα παιδιά με αυτισμό να έχουν ψυχολογική υποστήριξη ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν διάφορες καταστάσεις, επεσήμανε η συμβουλευτική ψυχολόγος Ιωάννα Φαντζίκη.

Την ανάγκη της σωστής «διαχείρισης» παιδιών με αυτισμό, επεσήμανε από την πλευρά της η πρόεδρος του συλλόγου γονέων κηδεμόνων και φίλων ατόμων με ήπιες διαταραχές αυτιστικού φάσματος Ιωάννα Μαλανδράκη.

«Ειδικά στην ηλικία της εφηβείας υπάρχει ανάγκη για ενημέρωση. Διότι όταν το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει, μπαίνουν άλλες ανησυχίες ως προς την κοινωνικοποίηση, την επαγγελματική αποκατάσταση, το μέλλον του παιδιού», υποστήριξε.

Πηγή: amea-care.gr

Επιμέλεια Κειμένου: Αλεξάνδρα Παπαδημητρίου