Νέα διάσταση έχει πάρει το θέμα γύρω από την πολυαναμενόμενη ταινία του Αντόνιο #Μπαντέρας στη #Θεσσαλονίκη και τα οφέλη που θα έχει η πόλη από τα γυρίσματα. Γιατί αντιδρά το #ΕΚΟΜΕ και μιλά για #χασούρα της #Ελλάδας.
Όλα ξεκίνησαν μετά από επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος προς το υπουργείο Πολιτισμού, το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και το ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας) στην οποία καταγγέλλεται ότι «για την κινηματογραφική κοινότητα το τοπίο δεν είναι τόσο ειδυλλιακό ούτε όμως και αναπτυξιακό». Συγκεκριμένα, η Ομοσπονδία θέτει ζητήματα υποεκπροσώπησης των Ελλήνων επαγγελματιών και αντικατάστασής τους από εργαζόμενους άλλων χωρών, που θα αμείβονται χαμηλότερα, κλονίζοντας δικαιώματα από συμβάσεις εργασίας. Επιπλέον, τονίζει πως «μεταμφιεσμένη» η Θεσσαλονίκη σε Μαϊάμι ουσιαστικά δεν κερδίζει σε διαφημιστική προβολή ως τουριστικός προορισμός.
Διαβάστε αναλυτικά την επιστολή της ΠΟΘΑ:
«Ο τοπικός Τύπος πρόσφατα υποδέχτηκε με ενθουσιασμό την είδηση της επερχόμενης έναρξης στη Θεσσαλονίκη, των γυρισμάτων της ταινίας “The Enforcer” με πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Μπαντέρας. Για την κινηματογραφική κοινότητα, όμως, το τοπίο δεν είναι τόσο ειδυλλιακό ούτε όμως και αναπτυξιακό. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην παραγωγή της ταινίας θα εργαστούν ελάχιστοι επαγγελματίες από τη χώρα μας, αφού όλες οι θέσεις εξειδικευμένου προσωπικού έχουν στελεχωθεί με εργαζόμενους από γειτονικές χώρες, με αμοιβή αρκετά κατώτερη από την αμοιβή των αντίστοιχων εργαζομένων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Η παραγωγή, δηλαδή, επιχειρεί να «σπάσει» την αγορά. Ταυτόχρονα θα δικαιούται να έχει μία γενναία χρηματοδότηση από το ΕΚΟΜΕ μέσω του cash rebate, της τάξεως των 4 από τα συνολικά 20 εκατομμύρια, που διαφημίζεται ότι είναι ο προϋπολογισμός της ταινίας.
Ως Ομοσπονδία, μαζί με σύσσωμο τον κινηματογραφικό χώρο, είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει για τις επίμαχες τροποποιήσεις άρθρων, του νόμου 4487/17 για το cash rebate του ΕΚΟΜΕ, που από αναπτυξιακό εργαλείο το μετατρέπει, φωτογραφικά μάλιστα, σε ένα μέσο εκροής κρατικών χρηματοδοτήσεων προς το εξωτερικό, σε ταινίες που λειτουργούν ως όχημα για τη συρρίκνωση των εργασιακών σχέσεων, των μισθών, των συνθηκών εργασίας, υγείας και ασφάλειας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό συμβαίνει την ίδια στιγμή που το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου απαξιώνεται με την μηδαμινή χρηματοδότηση των 3,6 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο. Αυτονόητα καλωσορίζουμε τις ξένες παραγωγές, αλλά όταν αυτό γίνεται με σεβασμό στις εργασιακές συνθήκες της χώρας μας και το δημόσιο συμφέρον.
Η χώρα μας εκτός από πλούσια σε φυσικό κάλλος και αρχαιότητες, διαθέτει ανθρώπους με μεγάλη επαγγελματική αναγνώριση παγκοσμίως, σε όλους τους τομείς παραγωγής μίας ταινίας. Ειδικά στη συγκεκριμένη συγκυρία, που ο κλάδος μας είναι πληγωμένος από το μακροχρόνιο lockdown, θεωρούμε αδιανόητο όχι μόνο να μη δημιουργείται επαρκές πλαίσιο ώστε να εργαστούν σε μια τέτοια παραγωγή εργαζόμενοι με μόνιμη έδρα την Ελλάδα, αλλά η κυβέρνηση να καταστρέφει και το ήδη υπάρχον. Να σημειώσουμε εδώ ότι ούτε ως διαφήμιση για τη χώρα μας θα λειτουργήσει η ταινία, αφού η πανέμορφη Θεσσαλονίκη θα «μεταμφιεστεί» ώστε να μοιάζει με το… Μαϊάμι!
Δηλαδή θα πληρώσουμε με κρατικό χρήμα μία ταινία που ούτε προσωπικό από τη χώρα μας θα χρησιμοποιήσει, ούτε θα διαφημίσει τη χώρα στο εξωτερικό. Για μας αυτό δεν είναι ανάπτυξη πολιτισμένης χώρας, αλλά πλιάτσικο αποικιοκρατικής λογικής. Η χώρα μας διαθέτει μία πληθώρα επαρκέστατου τεχνικού και καλλιτεχνικού προσωπικού. Μία ταινία αυτής της εμβέλειας δε θα έπρεπε να στρέφεται σε αγορές με χαμηλότερα μεροκάματα για να γλιτώσει χρήματα, που αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού της προϋπολογισμού. Από τη μεριά μας έχουμε ζητήσει ήδη να εκπονηθεί ένα σχέδιο ελέγχων από το σώμα επιθεώρησης εργασίας, τήρησης όσων δικαιωμάτων των εργαζομένων έχουν απομείνει. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξουμε ότι αυτός ο τόπος, η πατρίδα μας, εκτός από όμορφο ντεκόρ, είναι μία χώρα που κατοικείται από ανθρώπους εργατικούς, φιλόξενους δημοκρατικούς και, κυρίως, επαγγελματίες. Δεσμευόμαστε να αναδείξουμε ενδεχόμενα φαινόμενα καταπάτησης της εργατικής νομοθεσίας ή τον κανόνων υγείας και ασφάλειας, καθώς και οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης ενδεχόμενων παραλείψεων.
Ταυτόχρονα επαναφέρουμε την πάγια διεκδίκηση των εργαζομένων στο Θέαμα Ακρόαμα που είναι οι Συλλογικές Συμβάσεις. Ο μόνος τρόπος για να κατοχυρωθούν εργασιακά δικαιώματα και κανόνες υγείας και ασφάλειας είναι οι Συλλογικές Συμβάσεις και για αυτές αγωνιζόμαστε».
Την αναφορά της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής, Κυριακής Μάλαμα προς τους υπουργούς Πολιτισμού κι Αθλητισμού, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αλλά και Ψηφιακής Διακυβέρνησης προκάλεσε η προαναφερθείσα επιστολή. Η κα Μάλαμα τους καλεί να δράσουν στην κατεύθυνση της άμεσης διενέργειας ελέγχων για την τήρηση της εργασιακής νομοθεσίας, αλλά και σε έλεγχο σκοπιμότητας της τεράστιας χρηματοδότησης από το ΕΚΟΜΕ, στην ξένη κινηματογραφική παραγωγή “The Enforcer”.
Ως προς την ενίσχυση τώρα των τοπικών επιχειρήσεων, στην προκειμένη περίπτωση ο προβληματισμός πολλών σχετίζεται περισσότερο με την αναλογία που θα προκύψει μεταξύ των ελληνικών και των ξένων τιμολογίων, τα οποία θα κατατεθούν στον ΕΚΟΜΕ ώστε να επιστραφεί ως επιδότηση ένα ποσό της τάξης του 40%, επί των εξόδων στην παραγωγή της ταινίας.
Αυτό σημαίνει πως είναι εντελώς διαφορετικό να συγκεντρωθούν 9-10 εκατομμύρια ευρώ, σε έξοδα που έγιναν στην Ελλάδα και με τιμολόγια ελληνικών επιχειρήσεων, και 1-2 εκατομμύρια ευρώ σε βουλγάρικα τιμολόγια για παράδειγμα, ώστε να δοθεί μια «επιστροφή» από τον ΕΚΟΜΕ ενός ποσού τεσσάρων εκατομμυρίων, και εντελώς διαφορετικό αν ισχύσει το αντίστροφο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του parallaxi.gr, η παραγωγή του “The Enforcer” προέβη στη σύσταση νέας εταιρείας με ελληνικό ΑΦΜ, μιας μονοπρόσωπης ΙΚΕ και δεν επέλεξε να συνεργαστεί με κάποια ήδη υπάρχουσα. Μένει να δούμε πώς θα κατανεμηθούν αυτές οι επιλέξιμες δαπάνες οι οποίες αφορούν εστίαση, ξενοδοχεία, κατασκευές, αμοιβές
ηθοποιών και προσωπικού κλπ.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η παρουσία των βουλγάρικων συνεργείων στη Θεσσαλονίκη για τα γυρίσματα της ταινίας έχει ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις, καθώς φαίνεται πως οι γείτονες δεν αφήνουν τόσο εύκολα αρμοδιότητες στους Έλληνες συναδέλφους τους, προσπαθώντας να κρατήσουν για τις δικές τους εταιρίες την μερίδα του λέοντος στη συγκεκριμένη ταινία.
Καθημερινά δεκάδες νταλίκες ξεφορτώνουν εξοπλισμό και επιστρέφουν στη Βουλγαρία, δημιουργώντας εύλογα ερωτηματικά για το κόστος τους, το οποίο προφανώς θα φέρει έσοδα στο βουλγάρικο κράτος και όχι στο ελληνικό.
Ας ελπίσουμε να πάρουν όλα το «σωστό» δρόμο και η Θεσσαλονίκη να αναδειχθεί όπως της αξίζει.
Με πληροφορίες από το parallaximag.gr
