Πολλές φορές ηθοποιοί περνούν από το πληκτρολόγιο αυτό και μετά χάνονται, μιας και οι πόλεις της δράσης μας είναι διαφορετικές. Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Χάρης Φλέουρας, τον οποίο είχα παρακολουθήσει πριν χρόνια σε ένα θέατρο πλάι στην θάλασσα, να τραγουδά και να δίνει την δική του θεατρική υπόσταση στην παρουσία του.
Τα χρόνια πέρασαν, και να που πάλι μου δίνεται η ευκαιρία να δουλέψω κείμενο με/για τον Χάρη. Υπεύθυνος αυτής της ευκαιρίας, ο Αντώνης Μποσκοΐτης και η παράσταση που υπογράφει, αφιερωμένη στον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Και με τον Χάρη αυτή την φορά αποφασίσαμε να τα πούμε, για «Το ταγκαλάκι», για το θέατρο, για την ζωή.
#eftalivegr: Χάρη πως προέκυψε η συνεργασία με τον Αντώνη Μποσκοΐτη; Ποια περίοδο του αγαπημένου ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου θα παρακολουθήσουμε, στην παράσταση “Το ταγκαλάκι”;
Χάρης Φλέουρας: Η συνεργασία με τον Αντώνη είναι προϊόν μιας φιλίας και αλληλοεκτίμησης. Τα τελευταία χρόνια, όλο λέγαμε ότι θα κάνουμε κάτι μαζί, υπήρχε π.χ. ένα σχέδιο για μια μικρού μήκους ταινία, την οποία νομίζω ο ίδιος δεν έχει εγκαταλείψει. Ήξερα επίσης ότι σκόπευε να θεατροποιήσει τη συγκεκριμένη συνέντευξη του με τον Χριστιανόπουλο, οπότε όταν μου πρότεινε να πάρω εγώ τον ρόλο, ήταν σαν κάτι αναμενόμενο. Το έργο, πάντως, στην τελική μορφή του, διαπερνά ολόκληρο τον βίο του ποιητή δίχως μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πιστεύω πως με την εμπειρία του ντοκιμαντερίστα – βιογράφου, ο Αντώνης θέλησε μέσα από το κείμενο του ο θεατής να έρχεται και να φεύγει από την παράσταση, καταλαβαίνοντας πολλά για το έργο, όπως και για τον εξαιρέσιμο ψυχισμό του Χριστιανόπουλου.
#eftalivegr: Πόσο ταυτίστηκε ο νεαρός Χάρης με τον ποιητή και σε ποια σημεία χρειάστηκε να μάθεις επιπλέον υλικό και στοιχεία του κυρίου Ντίνου; Εντόπισες στοιχεία του χαρακτήρα σου στον ποιητή, κι αν ναι, πως αποδίδονται μέσω του ρόλου σου στην παράσταση;
Χάρης Φλέουρας: Ταυτίστηκα και πολύ μάλιστα, αφού ήταν σαν να ερωτεύθηκα τον χαρακτήρα αυτόν, κάτι που μου συμβαίνει με τους ρόλους που υποδύομαι. Διάβασα κείμενα και ποιήματα του, που αγνοούσα, καταβρόχθισα κυριολεκτικά τηλεοπτικές συνεντεύξεις του, μελέτησα την κινησιολογία του κλπ. Ναι, θα έλεγα πως έχουμε κοινά στοιχεία με τον Χριστιανόπουλο. Λατρεύω το βιτριολικό χιούμορ του, κάτι που κάνω κι εγώ με ανθρώπους, με τους οποίους νιώθω άνετα να το κάνω κι εκείνοι το εισπράττουν έτσι, όπως πρέπει να το εισπράξουν. Από ‘κει και πέρα, όντας ηθοποιός, θεωρώ πως προσπάθησα να μην ξεπέσω στη στείρα μίμηση και να προσθέσω δικά μου στοιχεία, τα οποία έβρισκα στην πορεία των προβών. Ήταν και για μένα σίγουρα μια μεγάλη πρόκληση ο ρόλος, καθώς ο Χριστιανόπουλος έφυγε σχετικά πρόσφατα από τη ζωή, επομένως παραμένει μια οικεία – για πολλούς – φιγούρα.
#eftalivegr: Ποιο ήταν το κίνητρο να συμμετέχεις στην παράσταση αυτή και τι νομίζεις πως θα συνδέσει τον θεατή με τον ήρωα;
Χάρης Φλέουρας: Το κίνητρο ήταν σίγουρα το να υποδυθώ μια προσωπικότητα σαν τον Χριστιανόπουλο, που παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον απ’ όλες τις απόψεις. Έπειτα ήταν και το παρεΐστικο κλίμα, που οφείλεται στον Αντώνη. Τρεις – τέσσερις άνθρωποι μαζευτήκαμε μια μέρα στο σπίτι του και είπαμε «Πάμε να το κάνουμε». Το θέατρο Αμαλία ανέλαβε την παραγωγή και όλα πήραν γρήγορα το δρόμο τους με την καθοριστική συμβολή και του Γιώργη Χριστοδούλου, κοινού μας φίλου και επίσης πολύ έμπειρου στο θέατρο.
#eftalivegr: Σε μια χώρα που ο πολιτισμός βάλλεται από κάθε πλευρά και το ΠΔ85/2023 υποβαθμίζει τις καλλιτεχνικές σπουδές, ποιος ο ρόλος του ηθοποιού στην κοινωνία;
Χάρης Φλέουρας: Όπως ο ρόλος κάθε καλλιτέχνη, πιστεύω. Να είναι ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, πόσο μάλλον όταν η εξουσία αυτή αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες σαν παρίες της ζωής. Στους δρόμους, λοιπόν, όλοι ενωμένοι. Τυχαίνει να διδάσκω υποκριτική στη σχολή Βεάκη και να έχω επαφή με τα νέα παιδιά, που αγωνιούν για ένα καλύτερο αύριο μέσα στον εργασιακό χώρο που επέλεξαν. Και ο χώρος αυτός, όπως όλοι γνωρίζουμε, βάλλεται βάναυσα τα τελευταία χρόνια. Είναι θέμα αξιοπρέπειας να μην ανεχτούμε την υποβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών, αλλά να παραδώσουμε και κάτι πιο στέρεο και ασφαλές στους νεότερους.
#eftalivegr: Μετά από πολλά χρόνια πλάι στον Σταμάτη Κραουνάκη και την “Σπείρα”, τίθεται δίλημμα μεταξύ υποκριτικής ή τραγουδιού;
Χάρης Φλέουρας: Όχι, δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα, τουλάχιστον επαγγελματικά. Ως ηθοποιοί έχουμε μεγάλη σχέση με το τραγούδι, αν υποτεθεί πως ένα τραγούδι αποδίδεται σαν ένας μικρός ρόλος. Υπάρχουν όμως τραγουδιστές που, ενίοτε, δουλεύουν και στο θέατρο, συνθήκη καθόλου σπάνια. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον Σταμάτη για ένα φεγγάρι στη Σπείρα – Σπείρα, κυρίως όμως να με σκηνοθετήσει σ’ έναν εξαιρετικό και πολύ δύσκολο μονόλογο, αφού όλο το κείμενο ήταν στην καθαρεύουσα. Ο Σταμάτης εκτός από συνθέτης είναι πραγματικός θεατράνθρωπος, μεγαλωμένος μέσα στο θέατρο, οπότε μόνο καλό μού έκαναν οι συγκεκριμένες συνεργασίες.
#eftalivegr: Θα ήθελα να μου περιγράψεις ένα μεγάλο σου όνειρο.
Χάρης Φλέουρας: Σε συλλογικό επίπεδο, να’ναι καλά οι δικοί μου άνθρωποι και αυτός ο κόσμος να γίνεται όλο και πιο αξιοπρεπώς βιώσιμος για όλους – όσο αυτό είναι εφικτό. Σε προσωπικό επίπεδο, να εξακολουθώ να κάνω πράγματα που με γεμίζουν, σαν το «Ταγκαλάκι» που παίζεται αυτόν τον καιρό, και να συναντούν το κοινό, να επικοινωνούνται, διότι πάνω απ’ όλα η τέχνη είναι δούναι και λαβείν. Σας ευχαριστώ για τη συζήτηση.
Παραστάσεις: Δευτέρα 6 και Τρίτη 7 Μαρτίου στις 21:00
Δευτέρα 13 και Τρίτη 14 Μαρτίου στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 15 ευρώ, Φοιτητικό- ανέργων: 13 ευρώ, Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου Aμαλία & viva.gr, Τηλ. 2310-842509
Και κάπως έτσι, φτάσαμε στο τέλος της κουβέντας μας. Μιας κουβέντας που χάρηκα ιδιαίτερα και ομολογώ πως θα κουβαλάω για καιρό. Για τον Χριστιανόπουλο, για τον Χάρη, για την κοινωνία στην οποία οι ηθοποιοί μας καλούνται να προσφέρουν. Και με μια σκέψη για τα όσα θα ακολουθήσουν από αυτόν. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, με τον Χάρη θα τα ξαναπούμε στο μέλλον.
Αριστείδης Καρεμφύλλης
Αρχισυντάκτης