Είναι ένας αεικίνητος, πολυπράγμων άνθρωπος με πολλαπλές ιδιότητες, ένα κορίτσι, άξια εκπρόσωπος μιας γενιάς που έχει μάθει να αγωνίζεται για όνειρα και προσδοκίες, με σθένος και πυγμή. Με οδηγό την τέχνη της και την καθαρή ψυχή της, πορεύεται με επιλογές που γεμίζουν τη ζωή της ομορφιά και δημιουργία. Η Ελευθερία Τέτουλα.
Μανούλα δύο παιδιών, της Ελένης και του Αλέξανδρου, δύο εφήβων στην απαιτητική αυτή περίοδο της ζωής τους, ισορροπεί τους ρόλους και παλεύει με δυνάμεις που κάθε γυναίκα καταφέρνει και βρίσκει τελικά, για να μπορεί να είναι παράδειγμα για τον εαυτό και την οικογένειά της. Υποκριτική και ζωή συμπορεύονται και δημιουργούν μια πραγματικότητα πολύπλοκη και συνάμα ελκυστική. Η φιγούρα αυτή, ένα γλυκό πρόσωπο, καμωμένο από τη Ρίτσα των αγαπημένων φίλων και την Τέτουλα των συναδέλφων ηθοποιών και των ανθρώπων του χώρου που εκτιμούν αυτό που πρεσβεύει στη ζωή και στην τέχνη. Με ειλικρινή ευγνωμοσύνη για όσα της έχουν δοθεί αλλά και περηφάνεια για όσα πετυχαίνει σκαλοπάτι σκαλοπάτι η ίδια, αγωνιζόμενη, ανοίγει ένα μικρό παραθυράκι στον κόσμο της. Η συζήτησή μας ήταν από καρδιάς, ένα μουσκεμένο χειμωνιάτικο μεσημέρι…
#eftalivegr: Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Θεσ/νίκη, υπάρχει επομένως βαθιά σύνδεση με την πόλη και τους ανθρώπους της. Την αισθάνεσαι κομμάτι σου; Νιώθεις το δέσιμο με τον κόσμο της;
Ελευθερία Τέτουλα: Η Θεσσαλονίκη είναι η «ΜΗΤΕΡΑ Θεσσαλονίκη» για εμένα, όπως το γράφει ο Ν. Γ. Πεντζίκης. Την αγαπώ, νιώθω κομμάτι της, είμαι πολύ δεμένη μαζί της, αλλά όπως κάθε παιδί συχνά πυκνά θέλω και μία απόσταση, γιατί νιώθω ότι με πνίγει. Θυμάμαι πως όταν σπούδαζα στην Αθήνα και επέστρεφα με το τρένο, φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη βούρκωνα, αλλά λίγες μέρες μετά ήθελα να ξαναφύγω.
#eftalivegr: Σπούδασες στην Αθήνα (στη Σχολή Βεάκη), επομένως έχεις βιώσει και τη ζωή εκεί, άρα υπάρχει μέτρο σύγκρισης! Θεωρείς ότι είναι αντιπροσωπευτικός ο όρος «Συμπρωτεύουσα» που έχει δοθεί στη Θεσσαλονίκη; Βρίσκονται, όντως εκεί περισσότερες ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση, ειδικά στο καλλιτεχνικό πεδίο;
Ελευθερία Τέτουλα: Όχι, ο όρος δεν είναι αντιπροσωπευτικός. Κάποτε στο Βυζάντιο όντως η πόλη ήταν η «Συμβασιλεύουσα», με όλη τη σημασία της λέξης τότε, εξίσου σημαντική με τη Βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια, μέχρι και την πυρκαγιά του 1917 ήταν ίσως η μόνη πόλη του ελληνικού χώρου που είχε τα χαρακτηριστικά της Ευρώπης. Δυστυχώς, εδώ και δεκαετίες η πόλη παρακμάζει και- για να μιλήσω για τον δικό μου χώρο- δεν είναι δυνατόν μία πόλη ενάμισι εκατομμυρίου περίπου κατοίκων να μην μπορεί να στηρίξει πάνω από 10 θέατρα πέραν του ΚΘΒΕ, να μην κάνει έστω τρεις τέσσερεις τηλεοπτικές/ κινηματογραφικές παραγωγές.
#eftalivegr:Ήταν πάντοτε επιδίωξη, στόχος, όνειρο η ενασχόληση με την υποκριτική; Είναι η τέχνη αυτή το δικό σου μέσο έκφρασης ή είναι απλώς επάγγελμα, μέσω του οποίου βιοπορίζεσαι;
Ελευθερία Τέτουλα: Η υποκριτική για εμένα ήταν ένα παιδικό όνειρο και με στήριξαν οι άνθρωποι μου για να το εκπληρώσω, τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά. Στα δεκαεννιά μου χρόνια μετακόμισα μόνη μου στην Αθήνα για να φοιτήσω τρία χρόνια στη Δραματική Σχολή Βεάκη και έπρεπε να σφίξω τα δόντια για να τα καταφέρω να ανταποκριθώ στο απαιτητικό πρόγραμμα της Σχολής. Όσον αφορά στο δεύτερο μέρος της ερώτησής σου, ασφαλώς και το θέατρο είναι ένα μέσο έκφρασης, αλλά ταυτόχρονα είναι και το επάγγελμά μου μέσω του οποίου βιοπορίζομαι. Ίσως το θέατρο να είναι από τα λίγα επαγγέλματα που μπορεί και τα συνδυάζει αυτά τα δύο.
#eftalivegr: Ασχολείσαι (τα τελευταία χρόνια) και με την σκηνοθεσία. Θεωρείς ότι τα δύο πεδία υποκριτική και σκηνοθεσία είναι αλληλένδετα ή λειτουργεί το ένα και χωρίς το άλλο; Πού αισθάνεσαι περισσότερο ο εαυτός σου;
Ελευθερία Τέτουλα: Δεν είναι απαραίτητο να είναι αλληλένδετα και σίγουρα μπορεί να λειτουργεί το ένα δίχως το άλλο. Διότι άλλες δεξιότητες απαιτεί η υποκριτική και άλλες η σκηνοθεσία. Αν βέβαια τις δεξιότητες που απαιτεί η σκηνοθεσία τις διαθέτει ένας ηθοποιός, τότε αυτό είναι που του δίνει διπλό πλεονέκτημα, κυρίως ως προς την καθοδήγηση των ηθοποιών. Όμως η σκηνοθεσία είναι κάτι περισσότερο από υποκριτική καθοδήγηση. Η σκηνοθεσία προϋποθέτει να έχεις ένα όραμα, μία ιδέα για ένα κείμενο (όχι κατ΄ ανάγκην θεατρικό), να μπορείς αυτήν την ιδέα να την οργανώσεις στο μυαλό σου και να τη μετουσιώσεις σε μία αισθητική και ηθική πρόταση. Στη συνέχεια, μαζί με τους ηθοποιούς, κατά τη διάρκεια των προβών, να της δώσεις «σάρκα και οστά», να τη μετατρέψεις σε εικόνες, ήχους, σχέσεις, συναισθήματα…
Όσον αφορά στο πού αισθάνομαι περισσότερο ο εαυτός μου… Θα απαντούσα σε όλα. Εκτός από ηθοποιός και σκηνοθέτης, έχω υπάρξει παραγωγός, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, συγγραφέας, δασκάλα, καθηγήτρια σε δημόσιο ΙΕΚ, παρουσιάστρια σε ντοκιμαντέρ, συμμετείχα σε τηλεοπτικές διαφημίσεις-σίριαλ- audiobook και παντού και πάντα ένιωθα ο εαυτός μου! Ίσως γιατί ο εαυτός είναι κάτι πολύ περισσότερο από τη δουλειά μας.
#eftalivegr: Έχεις πρωταγωνιστήσει σε μία πολύ ωραία παράσταση, η οποία ήταν βασισμένη στο βιβλίο του Γ. Χατζόπουλου, «Βγερού, γλυκά φανού» (η οποία περιόδευσε στην Ελλάδα). Σ’ ενδιαφέρει να ενσαρκώνεις ρόλους, όχι τόσο εμβληματικούς (του κλασικού ρεπερτορίου) παρουσιάζοντας στο κοινό φυσιογνωμίες που έχουν μεν να δώσουν πολλά (ως μήνυμα, ως κοινωνικά προφίλ), αν και όχι «γνωστοί» χαρακτήρες;
Ελευθερία Τέτουλα: Και βέβαια με ενδιαφέρει να ενσαρκώνω τέτοιους ρόλους και νιώθω τυχερή που έζησα μια σπάνια και μοναδική εμπειρία που δε μοιάζει με καμία άλλη! Η «Βγερού», όπως δηλώνει και το όνομά της, «αληθινή», είναι ένας χαρακτήρας που προέκυψε από τις προφορικές αφηγήσεις γυναικών που σώθηκαν από τη μεγάλη Σφαγή της Χίου και για μήνες -όσο παιζόταν η παράσταση- ζούσα με τον πόνο της, έκλαιγα για τις απώλειές της, αλλά έπαιρνα και δύναμη από τη στάση της απέναντι στη ζωή και στον θάνατο. Η «Βγερού» είναι μία αρχετυπική μορφή Ελληνίδας γυναίκας και αν και έζησε πριν από διακόσια χρόνια είναι πολύ μοντέρνα φυσιογνωμία, όπως συμβαίνει με όλους τους εμβληματικούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου.
#eftalivegr: Η νεωτερικότητα στο θέατρο, ο τρόπος που έχει ο σκηνοθέτης να περνά το μήνυμα στον θεατή, σε απασχολούν ως καλλιτεχνικό αποτέλεσμα; Είναι αναζήτηση για εσένα να τίθεται το μήνυμα και να περνά στο κοινό ταρακουνώντας την ψυχή του κόσμου;
Ελευθερία Τέτουλα: Το ερώτημα που θέτεις είναι καίριο και πράγματι με απασχολεί. Σίγουρα πιστεύω και θέλω ένα θέατρο που ταρακουνά, που «τσιγκλάει», που δε σε αφήνει να εφησυχάσεις, που σε αναγκάζει να σκεφτείς, να θυμώσεις, να εξοργιστείς και -γιατί όχι- να επαναστατήσεις. Από την άλλη πάλι, βλέπω πως ο κόσμος έχει ανάγκη και από το θέατρο εκείνο, που τον διασκεδάζει, τον κάνει να γελά, να ξεχνιέται. Για εμένα, ιδανικός θα ήταν ένα συνδυασμός των δύο! Εκεί που γελάς, μπορεί και να σκέφτεσαι σοβαρά και νομίζω πως έτσι έχει και μεγαλύτερη αξία η σκέψη.
#eftalivegr: Είσαι μία γυναίκα πολυπράγμων. Πρόσφατα ασχολήθηκες με τα κοινά (υποψηφιότητα για Δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Πανοράματος/Χορτιάτη ) Επιδιώκεις να βρίσκεσαι κοντά στον άνθρωπο; Θεωρείς ότι σήμερα επικρατεί η Ανθρωπιά ή ο ωχαδερφισμός κι η αδιαφορία κερδίζουν ολοένα έδαφος;
Ελευθερία Τέτουλα: Η επιθυμία να αρχίσω να ασχολούμαι με τα κοινά είναι πολύ παλιά, όμως έγινε πραγματικότητα από τότε που μετακομίσαμε με την οικογένειά μου στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης -πάνε 7 χρόνια τώρα. Πιστεύω πως έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι η κοινωνία του Πανοράματος είναι μία πιο μικρή και πιο ανθρώπινη κοινωνία, οι θεσμοί και οι υπηρεσίες του Δήμου είναι πολύ πιο προσιτές και κοντά στον πολίτη. Επίσης, έπαιξε ρόλο ο σεβασμός και η εκτίμηση προς το πολιτιστικό μου έργο στην τοπική κοινωνία εκ μέρους του Δημάρχου, του κ. Ιγνάτιου Καϊτετζίδη.
#eftalivegr: Είσαι σύζυγος ενός επιτυχημένου ανθρώπου στον χώρο του, εκπαιδευτικού και συγγραφέα εφηβικής λογοτεχνίας. Πώς είναι να βιώνεις τη συγγραφή ενός έργου ως τρίτος, ωστόσο σαν ένα στενά συνδεδεμένο πρόσωπο με τον άνθρωπο που γράφει;
Ελευθερία Τέτουλα: Εδώ και εικοσι-τρία ακριβώς χρόνια, από τότε που ο Γιώργος Χατζόπουλος άρχισε να γράφει, είμαι η πρώτη αναγνώστρια αλλά και διορθώτρια (γέλια!!!) όλων των έργων του. Είναι, πλέον, μία διαδικασία τόσο αυτονόητη και τόσο συνηθισμένη για τους δυο μας, όπως το να τρώμε μαζί, να πηγαίνουμε περιπάτους ή να τσακωνόμαστε!
#eftalivegr: Γνωρίζω ότι ανανεώνεις διαρκώς την εκπαίδευσή σου, πάνω στο αντικείμενό σου – (αυτήν την περίοδο παρακολουθείς το Μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή στο Σενάριο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Α.Π.Θ.). Σε ενδιαφέρει να βρίσκεσαι ενημερωμένη εκπαιδευτικά; Πιστεύεις ότι η ευρεία εκπαίδευση είναι σημαντικό όπλο στις μέρες μας;
Ελευθερία Τέτουλα: Μου αρέσει πάρα πολύ να σπουδάζω! Νομίζω πως δε θα σταματήσω ποτέ! Πέρα από τις γνώσεις, εκείνο που μετράει πολύ για εμένα είναι οι συναντήσεις με ανθρώπους που έχουν πάθος για το αντικείμενό τους. Είναι πηγή έμπνευσης!
Οι δημιουργικοί άνθρωποι δε σταματούν ποτέ! Έτσι λοιπόν, πέρασε ένας άκρως δημιουργικός χειμώνας, με εξίσου λαμπρή πορεία να έπεται…
Η Ελευθερία, με την ομάδα που έχει δημιουργήσει, όλοι τους άνθρωποι απλοί, μα ταυτόχρονα επιτυχημένοι, ο καθείς στο αντικείμενό του και όλοι τους με το ίδιο πάθος και μεράκι για την τέχνη του Θεάτρου, έφτιαξαν μια πολύ όμορφη δουλειά, με την ίδια «στο τιμόνι» της σκηνοθεσίας, που παρουσίασαν ήδη στον Δήμο Πανοράματος, με μεγάλη επιτυχία.
Το έργο της Γιούλια Πομπόρτση, «Συνοδός Κυριών», ετοιμάζεται τώρα για το Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, «Θυμέλη» που θα λάβει χώρα στις αρχές του Μάη, στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», στον Εύοσμο, υπό την αιγίδα του Κέντρου Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
*Το έργο θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, στις 9 Μαϊου.
Είναι βέβαιο, ότι η αγάπη για το Θέατρο και η ασίγαστη ανάγκη για υγιή καλλιτεχνική έκφραση και ομαδική δουλειά, θα αποδώσουν –για άλλη μια φορά- καρπούς αυθεντικής και ουσιαστικής θεατρικής δημιουργίας.