Την υποψηφιότητά του για επόμενος πρύτανης του #ΑΠΘ, κατέθεσε ο καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών Γρηγόρης Ζαρωτιάδης.
– η διασφάλιση ενός ειρηνικού, ακαδημαϊκού περιβάλλοντος,
– η επιδίωξη της συναίνεσης ως ο μόνος τρόπος που μας «ταιριάζει» για την υλοποίηση των συλλογικών μας αποφάσεων,
– η εξυπηρέτηση της τοπικής και διεθνούς εξωστρέφειας του Ιδρύματός μας,
– η υπεράσπιση της νέας γενιάς, η ενίσχυση και ο σεβασμός των φοιτητών και φοιτητριών, των υποψ. διδακτόρων και των νέων ερευνητών και ερευνητριών ως βασικός μας ρόλος,
όλα αυτά θυσιάστηκαν στον βωμό ατομικών στρατηγικών και αλλότριων, εξωακαδημαϊκών, κομματικών μικροσυμφερόντων.
Υπαίτιοι αυτής της θυσίας είναι πρωτίστως όλοι οι τελεστές της, όσοι, κατέχοντας θέσεις ευθύνης, συστρατεύτηκαν, ακόμη και με τη σιωπή τους.
Όμως η συλλογική ευθύνη μας βαραίνει όλους -ες, ακόμη κι αυτές -ούς που σηκώνουν ανάστημα στη Σύγκλητο, στις Σχολές και στα Τμήματα, στις αίθουσες διδασκαλίας, στα εργαστήρια, στα κτίρια και στις πλατείες της Πανεπιστημιούπολής μας.
Ανταποκρίνομαι σε αυτήν την ευθύνη! Ανταποκρινόμαστε σε αυτήν την ευθύνη!
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στα μάτια μου είναι μια συμπυκνωμένη γονιμότητα που αδημονεί να γεννήσει ιδέες, γνώσεις, καινοτομίες, νέες και νέους επιστήμονες οδηγώντας εν τέλει στην πρόοδο της κοινωνίας τοπικά και διεθνώς.
Μια συμπυκνωμένη γονιμότητα που καταπλακώνεται από ατσάλινες πόρτες, που αυτοπεριορίζεται από τουρνικέ, κλειδαριές και κάγκελα, που καταπιέζεται από την ατολμία διαχειριστικών λογικών «επιβίωσης» και εν τέλει από τις μυωπικές προσωπικές επιδιώξεις.
Είναι η ευθύνη και το καθήκον μας συναδέλφισσες, συνάδελφοι να την απελευθερώσουμε! Να διασφαλίσουμε τους όρους για την παραγωγή και μετάδοση της επιστημονικής γνώσης στο ΑΠΘ σε συνθήκες ακαδημαϊκής γαλήνης, αυτοδιοίκησης και ελευθερίας, αξιοκρατίας, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού και εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.
Όμως αυτό είναι ένα καθήκον συλλογικό και όχι ατομικό.
Με αυτό το σκεπτικό, ενόψει των εκλογών που σύντομα θα προκηρυχθούν, απευθύνω ένα ανοικτό κάλεσμα σε όλες και όλους, ανεξαρτήτως βαθμίδας και ρόλου – καθηγήτριες και καθηγητές, ερευνητές και ερευνήτριες, εργαζόμενες και εργαζομένους, φοιτητές και φοιτήτριες – να διαμορφώσουμε μια ευρεία, πραγματικά αδέσμευτη και προοδευτική, ακαδημαϊκή κίνηση που θα αναλάβει την ευθύνη του Πανεπιστημίου μας.
Απέναντι στις ατομικές στρατηγικές που μας κόστισαν αντιπαραθέτουμε μια συλλογική πρωτοβουλία και τη θεσμική και ουσιαστική ανεξαρτησία του Ιδρύματος, προς αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του συνόλου της ακαδημαϊκής κοινότητας στη διοίκησή του, η οποία έχει σοβαρά διαταραχθεί.
Απέναντι στη ρηχή λογική της διαχειριστικής επάρκειας προτάσσουμε την τόλμη ενός στρατηγικού σχεδίου αντάξιου των δυνατοτήτων μας, διεκδικώντας σθεναρά κι αποτελεσματικά γενναία ενίσχυση της δημόσιας χρηματοδότησης, τόσο για την προσαρμογή των πεπαλαιωμένων και ανεπαρκών υποδομών στις σύγχρονες ανάγκες έρευνας και εκπαίδευσης, όσο και για την αναπλήρωση των μεγάλων κενών σε διδακτικό προσωπικό.
Απέναντι σε όσους θυσίασαν την ακαδημαϊκότητα του χώρου και της κοινότητάς μας αναδεικνύουμε την προοπτική ενός σύγχρονου, δημοκρατικού, διαλλακτικού, ανοικτού, δημόσιου Πανεπιστημίου που θα πρωτοστατήσει ερευνητικά, εκπαιδευτικά και κοινωνικά και θα ανέλθει εκεί που του αναλογεί.
Με φρεσκάδα, ειλικρίνεια, όραμα και σχέδιο απελευθερώνουμε τις δυνατότητές μας και ανταποκρινόμαστε στην ευθύνη μας, για τις νέες και νέους, για το ΑΠΘ, για την κοινωνία».