Δελφίνια | «φωνάζουν» για να αντισταθμίσουν την ανθρωπογενή ηχορύπανση

Spread the love

Σύμφωνα με έρευνα της Pernille Sørensen, φοιτήτριας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και συγγραφέως της αντίστοιχης έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology, «τα δελφίνια αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο – προσπαθούν να αντισταθμίσουν, αλλά υπάρχουν κάποιες παρεξηγήσεις». Με την υποστήριξη του #echaritygr.

Η έρευνα εντείνει τις ανησυχίες για τις επιπτώσεις της ανθρώπινης ηχορύπανσης στη θαλάσσια ζωή αφού όπως φαίνεται τα δελφίνια επηρεάζονται.

Όλοι έχουμε βιώσει την απογοήτευση της προσπάθειας να κρατήσουμε μια συζήτηση σε μια παμπ ή εστιατόριο. Τώρα ερευνητές έδειξαν ότι τα δελφίνια μπορεί να αντιμετωπίζουν ένα παρόμοιο σενάριο, δείχνοντας ότι «φωνάζουν» μεταξύ τους όταν έρχονται προερχόμενη από την ανθρώπινη δραστηριότητα ηχορύπανση.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι ένα θορυβώδες περιβάλλον δυσκολεύει τα δελφίνια να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν σε εργασίες, αυξάνοντας την ανησυχία για τις επιπτώσεις της ανθρώπινης ηχορύπανσης στη θαλάσσια ζωή.

«Σε μια πολύ θορυβώδη παμπ ανακαλύπτουμε ότι αυξάνουμε την ένταση της φωνής μας», δήλωσε η Pernille Sørensen, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και συγγραφέας της έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Current Biology. «Τα δελφίνια αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο – προσπαθούν να αντισταθμίσουν, αλλά υπάρχουν κάποιες παρεξηγήσεις».

Τα δελφίνια είναι κοινωνικά, ευφυή ζώα, που βασίζονται σε σφυρίγματα για να επικοινωνούν και χρησιμοποιούν τον ηχοεντοπισμό για να κυνηγούν και να πλοηγούνται. Έτσι, ο θόρυβος που παράγεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως οι γεωτρήσεις και η ναυτιλία, έχει δυνητικά επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία των θαλάσσιων πληθυσμών.

Τι έδειξε η τελευταία μελέτη

Σύμφωνα με τον Guardian η τελευταία μελέτη αφορούσε ένα ζευγάρι δελφινιών, τη Delta και τη Reese, και εξέτασε πώς επηρεάζεται η ικανότητά τους να συνεργάζονται από το θόρυβο του περιβάλλοντος. Τα δελφίνια έπρεπε να συνεργαστούν για να πατήσουν και τα δύο το δικό τους υποβρύχιο κουμπί που ήταν τοποθετημένο σε κάθε άκρη μιας λιμνοθάλασσας μέσα σε ένα δευτερόλεπτο το ένα από το άλλο – ένα έργο που κάποιοι άνθρωποι θα δυσκολεύονταν να συντονίσουν. Απελευθερώνονταν από ένα σημείο εκκίνησης κατά τη διάρκεια κάθε δοκιμής, ενώ σε ορισμένες δοκιμές, ένα από τα δελφίνια κρατήθηκε πίσω για πέντε έως 10 δευτερόλεπτα. Αυτό σήμαινε ότι τα δελφίνια έπρεπε να βασιστούν αποκλειστικά στη φωνητική επικοινωνία για να συντονίσουν το πάτημα του κουμπιού.

Διαβάστε όλη την έρευνα αναλυτικά στο #NoPlanetB του #echaritygr ΕΔΩ

Απάντηση